Ми се здосади од еден документарец (Cognition Factor) што дури од пола натаму мижејќи го проследив. Го симнав заради Теренс Мекена кој меѓу другите научници учествува со свои ставови на одредени филозовски прашања. Но за него друг пат, посебно ќе се доизразам за неговиот профил и моите симпатии кон неговите тези за позитивноста на психоделичните дроги, посебно магичните печурки кои му се „заштитен знак“, инаку човекот е во слична фреквенција со Тимоти поради активната промоција на позитивноста и потребноста (за еволуирање на човечкиот вид) на магичните печурки..
Несомнено е дека еволуираме и тоа доста брзо во последните неколку децении. На ова се сложија сите научници од документарецот, а секако, различно одговорија на повеќето прашања, но во главно сите забегуваат, или па можда јас сум забеган.. (дец а трики куешчн, што би рекол Тимоти). На прашањето за тоа што е свесност, се фрлија доста интересни размсли: „свесноста веројатно постоела уште со создавање на универзумот, па со развивање на материјата станало возможно да се всели во повеќе материи, што довело да се развива индивидуално во секој човек“; „свесноста е океан на животот“; „свесноста е здив на животот..“ Оваа размисла инаку е доста занимлива: „Сите се прашуваат: ’кој сум јас, од каде сум дошол и каде ќе одам кога ќе умрам’ – тие прашања додека сме живи не можеме да си ги одговориме, не знам зошто губиме време барајќи одговори, ќе дознаеме кога ќе умреме и готово.“
.
.
Она што посебно ме размисли и ме натера да го прегледам повторно филмот е едно размислување на самиот крај, темата беше ’што се случува кога ќе умреме’:
„И да не постоела реинкранацијата, ние веќе ја овозможивме со оставање на својата меморија во интернетот.“
Сосема точно, зачудувачки импресивно! Дали ние всушност ја победивме смртта со помош на интернетот, опцијата за достапност на нашата меморија, спомени и искуства на милијарда луѓе, можност за учење на токму тоа што сакаме, можност за чекор поблизу до титулата “господ“ со тоа што имаме можност да видиме скоро сѐ што се случува во светот и тоа во истото време додека се случува.. Секако, не ја победивме смртта, но сме неверојатно близу до овозможување на реинкранацијата. Нашата душа лежи во нашата меморија, она што го гледаме, не е тоа што се случва, туку тоа што сме ние. Нашите сфаќања и перспективи за случувањата, се всушност тоа што сме, а тие зависат, односно создадени се од нашите искуства кои се всушност наша меморија. Па со тоа оставањето на нашата меморија во интернетот значи и оставање на нашата душа таму, па по престанување на можност на телото за чување на меморијата, таа останува бесмртна со тоа што е на интернетот, а со тоа има и можност за некој, кој ќе добие пристап до неа, да ја вгради во себе и надоградува. Така тој ќе ја всели нашата душа во него и воедно ќе ја надоградува. Човечството во моментот се наоѓа во толку брза еволуција, како никогаш до сега..
Иднината не постои, освен во нашата имгинација. Сегашноста е тоа што ни е потребно и тоа во кое живееме, зошто да не бидеме љубопитни да ја апсорбираме и истражуваме меморијата и искуствата на другите, зошто ние да не претставуваме нивна реинкранација, можност за доградување и еволуирање на човечкиот вид?.. Интернетот е неверојатно корисен за човечството, ако го користиме правилно, секако. Тој денес повеќе од кога и да било, му е потребен на човечството. Истото и Хофман го има речено за ЛСД –то, држејќи се на аргументите дека најголемите научни откритија во последните неколку децении се потикнати токму од ЛСД, многу нобеловци и креатори на клучните нешта кои сите ги користиме денес, признаа дека всушност користеле ЛСД за да ја прошират свесноста во тој момент, доста е само да го спомнам признанието на Бил Гејтс.
